Om 06:15u stappen we in het busje, die ons met 11 anderen, 2:30 u rijden naar de Muur brengt. Natuurlijk zijn er weer 2 die veel te laat zijn. De chauffeur flipt, tikt met zijn hoofd op het stuur. Nel meteen in de arbeidshouding en brengt rust in het manneke. En druk, die 9 miljoen auto;s halen ze met gemak, en geen todde maar hele nette, strak in de lak en geen deuken. Alleen verkeerscode is iets anders, je rijd zo dat je de ander niet raakt en verder doe je maar wat. Langzaam, hard, links of rechts. Je drukt de ander gewoon weg na wat getoeter en de ander laat het al of niet toe zonder de NL vinger. Geen bumper gekleef. Als het te druk is gewoon over de fietsstrook, de fietser toeter je opzij. We denken dat het getoeter meer is om aan te geven dat je er aan komt en de actie ligt aan de ander.

Nel gaat met de kabelbaan naar de Muur en ik volg het pad. Wat een knoeiwerk, zo ongelijk, ze hadden beter die Muur een stukje korter kunnen maken en voor het geld een goei waterpas kunnen kopen. Nee toch niet want nu hebben ze een waterpas stukken worden te netjes gerestaureerd. Dan is het nog heel pittig om te lopen, met die steile klimmen en dalen, treden van zeker 50 cm.. Maar wauw wat een belevenis. Het lange lint van muur over de bergtoppen, in de verte verdwijnend in de ochtendnevel. Ergens sta je op op dit wereldwonder, voor en achter je de talrijke torentjes, silhouet van muur, stukken verdwijnen in de vallei en duiken verderop weer op. Dwars door het barse landschap van nu al dorre struiken. In de verte akkertjes, geen huis te zien. De grens met Mongolië is de ene zijde de andere China. Mystiek zeker nu het wat heiig is. We beginnen in Jinshanling, dit gedeelte is nog vrijwel authentiek en daardoor niet zo toeristisch, ook voor velen te zwaar. Alleen kunnen we niet helemaal de 10 km naar Sumatai lopen omdat ergens de Muur te zwaar beschadigt is. Daarom stuk heen en weer terug als we maar om 14:00u beneden zijn. Voor Nel komt dit heel goed uit, ziet al dat geploeter na een paar torens niet zitten. Weer zo steil naar boven en dadelijk terug naar zo'n vervallen bouwwerk, 't zal wel. De cultuurbarbaar!!!. Maar het is ook heet, benauwd. En ik,ik zou wel heel de Muur willen lopen van begin tot einde, echt heel vet om zo te mogen lopen. Over die eeuwen oude stenen, die met ontiggelijk veel doffe ellende gelegd zullen zijn door de eenvoudige arbeider. Er zijn best wel meer wandelaars maar hele stukken loop je alleen in de rust, een fazant roept ergens in de diepte.

Mooi op tijd is toch iedereen bij het restaurant, ook Poppedeintje. Chinees meidje dat zich wel heel mooi vindt en dan ook overal poseert op haar poppenschoentje. Haar fatje draagt haar zijden jasje. Ze zal hem, voor vanavond, wel wat beloofd hebben. Eenvoudig maar goed eten en natuurlijk die k.. stokjes, vlees en stuk sla kun jer er wel aansteken maar probeer eens een rijstkorrel. Na wat gehannes, niks op men boks, en volle maag.

De terugreis is zwaarder dan al dat geloop, grote wegen maar heel, heel veel verkeerslichten en dan natuurlijk de spits. Het is door de dag heen al druk maar de spits. Heel heel heel druk ( spreek het uit als Jochem Meijer). Kei gave dag gehad.