Eigelijk moet je een dichter zijn om dit onder woorden te brengen.Intense beleving. De Tibetaanse cultuur in deomgeving van het Labrang klooster.

Gister hier aangekomen na een lange reis, vliegtuig en auto. Helaas regen zodat het zicht beperkt was. De bergen en heuvels met terrasakkers, industrie,torenflats en vervallen grauwen huisjes. Goede auto's, paard en kar maar vooral de driewielers met hun tuk tuk geluid.Brede wegen, recht toe, slingerend vol gaten maar meestal strakke asfalt. langzaam stijgend naar 3000 mtr in Xiahe. In een deel bij de Labrang klooster wonen veel tibetanen tussen de Hang chinezen. Het is wel wennen, niet smerig maar niet onderhouden, wordt geveegd maar het is toch vies. Ooit gebouwd nooit meer iets aangedaan, oei schilt heel veel verven. Is het een zooitje of zijn wij zo pietluttig want hier leven ze ook. Vanmorgen om 08:00u bij het inmense klooster waar de pelgrims aan hun rondgang, de kora, zijn begonnen. Draaiend aan de gebedsmolens lopen ze de hele route, de omtrek van 3 km om het klooster. Heel indrukwekkend hoe ze dit beleven en ondergaan. Niet over nadenken, oordelen nee beleven en ondergaan, gaat rust van uit. Zien ook de pelgrims het ritueel van staan, neerknielen, liggen en weer staan, paar passen en weer opnieuw, zo enkele malen tot mischien wel helemaal rond. Ook die wat kremmig zijn ( plat voor stroeve botten en spieren) Het heet meen ik pesjonkelen. Gaan de kloostermuren binnen, grote gebouwen met daarbinne grote boudhabeelden en monniken die hun mantra' s zingen. Heel mystiek in het schaarse licht en de lucht van de yakboter. De vele monniken, de lemen huisjes, de stoepa's (vrij vertaald grote kapellen), Monniken jong en oud in hun geaden en vaak met mobieltje aan het oor. Om 11:30 komen talrijke monniken bij een groot gebouw, er wordt op schelphoorns geblazen, klaar voor een dienst waar we niet bij mogen. en terecht.

s-Middags ook de Kora gelopen, de 3 km langs de 1174 gebedsmolens (vlgs Lony planet0, een van onze mooiste wandeling, De draaiende molens, de veelzijdige kledij, tibetaans. heel traditioneel. Maar zeker de eenvoud en rust die er van af straalt. Staan vaak even stil en laten de mensen voorbij trekken. Als we rond zijn gaan we op een terasje zitten, npo ja een van de vele winkeltjes vol chines tekst en ervoor4 stoeltjes en een tafeltje. Kinderen om ons heen, en voor ons allerlei types die marktspullen kopen, zoals lange rijen 2 hands schoenen. Een kindje, rond 1 jaar, wordt naar binnen gedragen want buggies kennen ze niet. en andere kinderen passen op. Hij krijgt te eten en hoe, net als een kanariejong. Pa kauwt het vlees en voert het jong uit de krop. Ga straks thuis ook mooi doen met onze Sjors( nee anne marie nie tegensputteren ik pas op toch)

Vandaag was het warm met een bergkilte en nu ik dit zit te typpen is heet best fris half open hal, ze, kouw voeten. De tibetanen hebben niet voor niets zo'n rode wangen. Je moet er wel iets mee hebben anders hierniet zo maar naar toe gaan want dan ben je steeds aan het stressen over al die dingen die anders zijn als thuis.

ps de fotoos komen nog ( heb er wel een kuub of 4 van ),kan ze er nu niet opzetten ( internet hotel) Wel gaaf ze komen regelmatig over mijn schouder meeblieken, voor hun is dit nu ' chinees'