wat een totaal anderre wereld maar zeer fascinerend. De vriendelijke tibetaanse bevolking maar ook de chinezen, verschillen zijn heel duidelijk alleen al door de kleding van de tibetanen, heel kleurrijk met veel omslagen. En heel veel monddoeken niet voor de chemische troep maar voor de koude en het stof.

Tijd voor koffie, Nomads restaurant, is te lezen dus engelse kaart. Nou als je de trap oploopt nondeknetter sinds de bouw is er niet meer gedweilt, dikke dissum( vuil) op de treden, de muren afgebloddert, etage hoger is de trap ooit bekleed maar doorgaan want we kennen dit. Het restaurant is een plaatje, kleurrijk en doeken plafond. En schoon. In de hoek aan de theee zien we onder ons de pelgrims langs de gebedsmolens lopen, de monniken naar de pagodes of de stadf, marktlui stallen hun waren uit, hele rijen 2ehands schoenen.Rechts voor ons het kloostercomplex. Wat een terras toch en als je hier thee bestelt krijg je een glas met struikgewas erin, zie je in NL ook steeds meer zegt nel, en een grote thermoskan zeker 2 liter en je schenkt gewoon bij is de kan leeg gewoon een nieuwe maar dan heb je onderhand wel slappe sloerie. Lopen 's middags de de Kora buitenom, helling op en dan zit al gauw op 3100-3200 mtr en harde koude wind. Een groep komt ons tegen, hebben doos vol vierkante papiertjes bij, die ze uitstrooien. Net of het gesneeuwd heeft op de hellingen Nel krijgt ook een paar pakjes en doet vrolijk mee alllen zij prevelt niet veel. Indrukwekkend bijna niet meer naar voren te halen omdat het volgende alweer op je pad komt.

Lopen 's-avonds nog even door de straat, zien we bij een chiq hotel overal dozen staan. Wijs, de man wijst op zijn horloge en schrijft in het zand21:00u vuurwerk. Nou nou wat een spektakel, we staan er vlak boven op want moeilijk doen ze hier niet en dan begint het. Een half uur konstant door, bij onshet slotstuk van zoiets is hier de hele tijd. We hebben prachtig weer warm maar met de hoogtekilte dus lopen bijna steeds met de fleece en 's-avonds wordt het koud, de gebreide broek aan. Al vroeg wordt op de deur geklopt onze chauf met een kwak gebaren en woorden, snap er de ballen van en zeker niet als ik in mijn pyama sta en mijn sokken aan. We gaan vertrekken naar Langmusi