We hebben wat hoofdpijn, Nel slaapt slecht, last ademhaling bij het trappen lopen. We dachten dat we gedaald waren maarwaren ipv 2800op 3800mtr rond te banjeren. Geen wonder.

Over een 2 baanse weg met strakke asfalt dwars door de Nat Graslanden, de eindeloze steppe met overal zwarte en witte stippen, de yaks en de schapen. Alsof we weer in Mongolie zijn. Alleen geen gers maar vierkante meestal blauwe tenten maar ook huisjes, met palen of leem omheind. De chauf rijdt nooit harder dan 100, ook al is er geen verkeer. Niemand rijdt harder maar goed ook overal steekt het vee zomaar over of staat op de weg. De vlakte gaat over in langzaam dalende weg tussen de hellingen door, de bebouwing is veel netter, vaak flats in aanbouw of nieuw. Vlak voor een stad maakt de chauf een gebaar van salueren en Nel moet achterin zitten. Passeren een roadblock. Even verderop stoppen en Nel weer voorin maar meteen houdt hij haar tegen. Komt een politieauto aan. Die rijdt door en Nel gaat weer voorin genieten van het chinese leven en landschap. Overal zie je mensen in groepen aan of op de weg werken. Met pikhouweel, schop of bezem. Langzaam maar wel met veel volk. Ik denk dat hier een loader duurder is dan de arbeider en zo heeft wel iedereen brood op de plank, sorry rijst in het bakkie.

Al enkele km'slang rijen hotels voor Jiuzhaigoe (gortju ik word zo beroerd van die namen typen). Komen allenmaal voor het Nat park met het blauwe water. Wat een contrasten: totvanmiddag weinig toerisme en koud, nu uren later het barst ervan en smoorheet, 31 gr. Nog steeds zijn we de enigste of hooguit een stukk of 8 westerlingen. Alles draait om de chinese tourist. Wij zijn nu de allogtoon (weet dat dit fout is want we zijnnhet ook niet). Gezellig en vriendelijk guesthouse met een pleintje tussen de chinese bevolking, het dagelijkse leven. vol verrassingen. Bewegen ons tussen de lokale, geen moment van angst want ze zijn supervriendelijk. Wel wordt je aangestaard maar ook vaak roepen ze hello en lachen.