Wilde met de fiets naar het Bai dorpje Xizhou. Dikke 25 km, een rechte glooiende weg na een stuk stad, veel verkeer en de blakke zon. En met de taxi zegt Sam, de eigenaar van het hostel, ben je er voor 10,- euro. De chauffeur blijft wachten Nou dat is niet zo moeilijk. Met een busje want het is natuurlijk wat hij zelf dan regelt maar goed voor die prijs. Bij het dorp rechtsaf meteen een totaal kapot gereden betonweg/pad zo de markt op. Wauw wat een heksenketel. Op de Y splitsing staat het muurvast, er wordt getoeterd, gewezen en gekeken. Millimeterwerk enverdomd ineens is de kluwen ontward en het sjokt weer verder, zonder de middelvinger maar wel getoeter. Paard en wagen zijn voor personenvervoer.Handkarren, driewielers, afgeladen vol, busjes we moeten even bijkomen van deze kakofonie. De markt is met van alles, groenten, vis in emmers en in bakken. Kippen die uit een veel te kleine kooi gesleurd worden en al dan niet er weer in gefrot naar gelang het bod. Nee zien geen honden, katten of andere rariteiten zoals insecten. De Bai vrouwen in hun indigo blauwe kleding. En de muts maar ook veel de bekende strooihoeden ) denk aan carnaval) Zijn de enigewesterlingen maar ook de enige tourist nergens een camera te bekennen en wij lopen frank en vrij over deze exotische markt.

de aalscholver met dichtgeknepen nek

Naar de vlakbij gelegen haven ,wauw even een omslag. Net nog in het volle dagelijkse leven, plomp in een attractie. Totaal niet verwacht. Toch maar een ticket kopen, met lichte tegenzin, we willen de aalscholver vis zien vangen voor de visser. Worden naar de sloepen gebracht waar er 3 al bijna vol zijn en wij, yes wij mogen in de 4e met zijn tweetjes in ons oranje zwemvest. Een Bai vrouw aan de riemen. Stuk verderop ligt de boot van de visser, een vrouw als roeister en de aalscholvers netjes op een rij aan weerszijde op de reling. Demo hoe men met aalscholvers vis ving voor de markt. De visser grijpt er eentje bij zijn nek, grist hem of haar van de reling en behendig knoopt ie het nekkie bijna dicht en aalie wordt weer terug gezet en blijft rustig zitten. Zo heel het rijtje zo'n stuk 12 totaal. Dan worden er twee op een stok gezet, aan iedereen goed laten zien en dan zwiep de lucht in en de vogels plonzen paar mtr verderop de plomp in en beginnen met duiken. De rest sleurt ie van de reling en werpt ze de lucht in en ook die beginnen gretig te duiken en te zoeken. Eentje heeft een flinke te pakken en begint meteen te slikken. Verder komt de vis niet, touwtje zit in de weg. De visser jast hem meteen uit het water en demo. Trekt de vis enkel keren voor de foto stukje uit de bek. Dan helemaal eruit en de aalscholver krijgt een paar handjes vol kleine visjes toegeworpen. Nog een keer een dikke vangst en het zelfde ritueel. Hij werpt paar handenvol visjes in het water waar de aalscholvers in kluwen opduiken en het is afgelopen. Terug en met gemengde gevoelens hebben dit zeker niet willen missen. Dierenleed, voor ons mischien wel, was nog niet zo lang geleden kostwinning, de dolfijn in Harderwijk voor recreatie in een veel kleinere bak water. De visser komt naast ons en Nel krijgt pardoes ,want de gebaren en gepraat begrijpen we niet, 2 aalscholvers op haar handen. Na enig gebaar begrijpt de roeister dat ik wel een stukje wil. Ruilen van plaats. Lange halen snel thuis. De vissersvrouw merkt dat ze achter blijft en zet er ook de sokken in, de visser pedelt zijwaarts mee. Mooi wedstreijdje, kon het niet laten en met luide bijval van de chinezen. De visser steekt telkens zijn duim op, de vrouw, ja of die het echt leuk vondt, ze roeide der eige het leplazerus. Verdiende pauze zowel voor haar als de aalscholvers. En wij terug naar de rust van ons guesthouse. 's-avonds nog de stad in.