De zon breekt maar een enkele keer voor een paar minuten door, geeft niet toch al heet en benauwd genoeg en zo blijft het landschap een schimmenspel.

op de fiets stroomopwaarts de rivier volgend

Huren een fiets bij Giggling Tree, krijgen ereen routebeschrijving met fotoos bij en beginnen onze tocht over merendeel onverharde paden, door de velden en langs de schamele huisjes. Meteen al bij einde harde pad vanaf guesthouse op de t- sprong wordt er geroepen ' bamboe' en dan wordt onderweg vaak geroepen. Overal opstapplaatsen voor het vlot varen. Veel heel veel liggen er in het water, heel gewild. Mooie route in alle rust alleen na het oversteken van een brug rijden we door een gehucht en vrouwtje roept'bamboe' , No, zeggen wij en dat herhalen we tig keer, op discrete afstand blijft ze volgen. Zodra we stoppen roept ze'bamboe'en wijst. Een boer, hij ploegt voort, in een klein perceel is hij in de donkerbruine modder met zijn os aan het ploeteren. Wat een schouwspel zo tegen de acghtergrond van de kegels, de weerspiegelingenin het water, Discovery beelden. Komen bij de Drakenbrug, toevallig het vrouwtje met het roze jasje ook. Cafeetje en laat het nu precies koffietijd zijn. No, no bamboe en ze gaat verderop zitten. Met vol zicht op de oude bolle (romeinse) voetbrug, de passerende bamboevlotten, een visser met zijn aalscholver, de huizen aan de waterkant. Maar vooral de weerspiegilingen in het water zijn fabelachtig mooi. Hier geen heksenketel van toerisme, een groep zien we maar vertrekken. Duidelijk de 80-20 regel en die zoeken wij altijd op. 80% van de bezoekers blijven op de 20% van het gebiedoftewel kluitjesgedrag.Hier willen we wel varen.

bamboevlot

Het zo trouwe vrouwtje gunnen we het. De fietsen mee op het vlot en in alle rust puntert de man met zijn lange bamboestok ons stroomafwaarts. Af en toe een waterversnelling waar in het begin een vlot ligt met daarop fotograaf, pc en printer. Nee geen foto voor ons we hebben er al 4 kuub. Verder helemaal niemand ja, een enkele, visser, veldarbeider,of een man die zijn vlot terug boomt naar de brug. Oase van rust omgeven door de rijstvelden.De wazige reuzen molshopen.werpen hunweerspiegelingen in het rimpelloze water. Zo 2 uur in aller stilte slechts onderbroken door kwetterende en roepende vogels. Onze bootsmanzegt niet veel weet ons goed in te schatten. Waar het eindpunt is wordt wel duidelijk, de kermis is in volle gang. Hele meute op het water tussen de fototenten door. Ze worden naar een versnelling geroeid daar even uitstappen, het vlot erover getild en dan begint het gegil en geposeer in allerlei standjes met vaak ook nog hett v-teken. Elkaar nat spuiten met lange dunne drukspuiten, denk aan een lange fietspomp. Zij de 80 op de 20 en wij de 20 op de 80. Zogeeft een ieder op zijn eigen manier zijn beleving van het vlotvaren weer.Einde bij een brug zonder naam en fietsen laatste stuk rustig terug over de weg met vals plat.

nog een stukje appeltaart aan rand rijstveld, barstensvol kwakende kikkers, schrille geluiden. Op de binnenplaats best druk, gezellig, de reisverhalen, de ontmoetingen. Wij gaan skibo-en.