Liijang, toerischme over de top

Zit nu in Dali, Sam's hotel, even te typen. Vanmorgen een fiets gehuurd, voor het exhorbitaante bedrag van €2,00 per dag. Naar de 3 pagodes en dat is best pittig lange klimmen, zeker voor Nel zwaar op dat damesfietsje. Dus ewen rusten, het is ook behoorlijk warm. Straks proberen we naar het meren te fietsen. Onze kaart is een schets en daarop is alles dichtbij maar in werkelijkheid valt het vies tegen

Even nog wat dingen die je zomaar tegen komt. In Songpang en Chendu was Nel niet zo populair. 's-Avonds in het hotel de telefoon rinkelt, ik neem op, een vrouwenstem die ratelt. Zeg daar weet ons Nel alles van, en geef haar de hoorn. Hello meer kan ze niet zegeen want de lijn wordt verbroken. Wat zou dat toch zijn!!!. Vliegveld Chendu, groot, modern gebouw en natuurlijk heel schoon. Nel gaat 2 potten noodles kopen. Meteen een man of 8 om te helpen, eentje kent wat engels. 'Not spicey' en ze zegt yes. Overal tappunten met heet water en even later heerlijk eten. Maar al snel de roep om water. Haal een fles uithet schap en het meidje begint te giechelen als ze het water in kanaaltjes over mijn schedel ziet stromen.Busstation Liijang, voor een bustrip van 4 uur naar Dali. Dan moet je natuurlijk wel even naar het toilet. Nondukei stap binnen zie ik er 4 zitten bouten in het volle aanzicht. De mijne trekt zicht spontaan terug om te beginnen aan een 2e cyclus spijsvertering.

Liijang: Een hele mooie oude handelsstad, ommuurd. De huizen vormen de muur en daarbinnen taloze steegjes, hofjes en de houtbewerkte huizen.Ons hotel bij de zuidpoort heeftzo'n hofje. Vroeger woonden men hier in een vierkant. nu de kamers die de tuin ommururd.Helaas massa toerisme, chinezen en een enkele westerling. Daarom weinig in het engels. Alles winkeltjes, vierkante hokken barstensvol van hetzelfde. Grote restaurants maar ook op de hoek vrouwtjes die hun eenvoudige etenswaren verkopen, een pan op het vuur waarin iets pruttelt. Maar toch de moeite waard, zeker in de morgen dan is het rustig en zie je de vrouwen de was doen in de waterbekkens van het riviertje. Op het plein een groep vrouwen aan het dansen, met die enkele chiese tourist die neit steeds in de weg loopt, is het mooi om te zienGisteravond in de schemer was het een kermis rondom deze dansende Bai vrouwen. Toch is dit folkore maar 20 mtr verderop een keiharde disco met enkele danseressen. Neem toch niet alles over van het westen. Gaan dan ook andere kant van de rivier wandelen, meer eigen stadsmensen en stukken minder andere doelgroep. Overal en altijd wordt er gegeten in de lokale die er ooit niet uit zien naar onze maatstaven. Een huis is afgebroken, vrouwen sjouwen op hun rug in grote manden de puin weg. Specie met de hand omgezet en versjouwd. Op het gemak maar toch. Neem toch de arbo van het westen over en niet die takke discoherrie.

Gister met de bus naar Dali, dwars door de akkers, de rijstvelden. Elke stukje wordt benut. Over de bergkammen begroeid met de grove den in de donker rode aarde. De vlakte net voor Dali is als een groot rijstveld de tinten groen, doorsneden met talrijke lijnen, de dijkes. De rijst wordt gepland, de akkers met een hak omgezet. Harde arbeid.

De scharensliep (messenslijper) loopt net voorbij met een verstrekte megafoon. Hij is niet te beroert om zelf te roepen maar heeft werk genoeg om zijn fiets de helling op te duwen. Elke minuut is her weer anders. Duiken er weer gauw in

Chendu, het "knuffeldier" de Panda

Ga maar even door ondanks dat k.t toestenbord. Vanmorgen in de mega touristische oude stad gelopen en even gehad met die drukte. Nel zit op de veranda in de binnentuin van ons hotel, chines stijl Ming dynastie.

Chendu

Vliegen van Jiuzhaugou, overal sneeuw, ligt op 3800 mtr. Heldere hemel en wat een zicht over de West Hymelaya, echt vet. Chendu is echt heel heel groot. Maar op weg naar hotel over de brede autobanen door de voorsteden zien we op een stukje akker mannen met dorsvlegels bezig. Midden in een wijk met tibetaanse invloeden, de boedhistische monniken, winkeltjes vol 'gouden' boudha's, gebedsmolens. Taxi ( 1 euro) naar People's Park soort Vondelpark. Maar eerst ergens iets zien te eten. Totaal geen engels zeker geen menukaart en zomaar ergens aan te schuiven, geen risco hebbe nog een poos te gaan hier. En wat kun je dan het beste doen, naar boven kijken en de grote gele M zien te vinden. Hebbus bij een giga groot plein, zitten ineens in het centrum. Thuis vinden we kipnuggets karton maar hier met een knorrende maag echt heerlijk. Wandelen over het plein naar Peoples park . Zingen, godsgruwelijk vals en knetterhard, dansen er nog op ook. Groepen die thai shi doen vooral ouderen heel sereen. Dobbelspel, schaaksspelvarianten zomaar ergens op een muurtje. Alles met diepe eenvoud, rust. Niemand loopt snel alleen wij. De recreerende chinees geeft nadenken over onze haastige maatschappij

de Panda

met de taxi want anders gaat het niet, de bus gaat te laat en te veel zoeken. Ontiegelijk veel taxi's, de hoogste klasse hadden al langer een auto, nu de laatste jaren de midddenklasse hun rijbewijs, de overige gebruiken bus en taxi die echt spotgoedkoop is.Daarom zie ook nu hele mooie nieuwe auto's zonder deuken. Helemaal niet druk in het Panda centrum. En wauw we zien onze eerste 2 in alle rust, verder niemand, wat een prachtbeest, nee een knuffeldier. Zo eigenwijs als ze op hun gemak, gezeten tegen een boom, hun bamboestengels naar binnen werken. Je hoort ze genieten. Het zijn de reuze panda's. Meer hoef ik er niet over te vertellen. De fotoos zeggen meer dan genoeg. Hele morgen genoten van deze prachtdieren die helaas in het wild nagenoeg uitgestorven zijn en in het centrum met enige moeite gefokt kunnen worden. Stop ermee, duiken weer de drukte in. Gaan morgen naar Dali.

?????

Songpang

Kunnen weer even berichten, zitten inLijiang. Trage verbinding, spatieknop waar ik met een vuisthamer op moet timmeren. En Marcel goed geleerd van jou, weet met alleen chinese tekens toch mijn usb te vinden voor de fotoos. In Chendu, megastad met mijoenen inw. groot hotel en geen internet, achteraf in Langmusi wel. Kan zijn omdat daar backbackers komen, verder zien we heel weinig westerlingen, zijn vaak de enigste. De acco is nergens echt voor grote groepen, nogal basic of je moet heel vet betalen. He he 2 zinnen met goedgevolgspatiegebruik en zonder verwensinge, trouwens niemand spreekt engels en dit is de hele reis al zo. Mar we komener uit ook al kost het wel eens moeite maar daar hebben we voorgekozen.

Songpang, is een stad met daarin een oudde ommuurde stad. We hebben een hotel vlak bij. Prachtbeelden van het dagelijkse leven waar nog tibetaanse invloed is. Vanuit hier naar Hualong park, al mistige en druilig als we toch gaan, tenslotte betaald. Regen wordt natte sneeuw en die blijft steeds meer liggen naarmate we hoger komen . Brede slingerweg brengt ons naar 4000 mtr. Het wordt te bar voor de chauf. Wilde al eerder terug maar de4000 wille we toch hebben. Hij is dit weer duidelijk niet gewend. Sneeuwstorm als we omdraaien. Later horenwedat maar een bekken in het park gevuld is met water.

In de middag weer goed weer en slenteren door de oude stad, gewoon prachtig om tussen de vriendelijke bevolking te lopen. Wij kijken naar hun en zij naar ons, mooi toch

We hebben nog steeds geen gevens over de vlucht morgen, hotel geen woord engels, busstation is al gesloten. Nou gaan morgenvroeg om 06:00 naar het station en kijken of we mee kunnen naar chendu. Om 21:00 bel ik weer eens de reisagent voor hier. en ja het is geregeld, verbaast dat onze chauf er niets van wist. Geregeld, gelukkig geen bus diepe zucht van Nel

Watervallen en het blauwe water, Nat park Jiuzhaigou

Drommen volk, busladingen, taxi's af en aan. Wenne kwak volk en dan schijn het merendeel er nog niet eens te zijn. Gelukkig stappen ze in de bus, stappen uit bij een bijzonderpunt zoals waterval, maken fotoos van elkaar en weer naar de volgende atractie met de bus. We lopen vaak alleen ove de prachtig aangelegd pad van planken, zonder een sporrtje van vuil of rommel. Geweldig goed aangelegd met overal opstapplaatsen. We bussen naar eindpunt en wandelen yterug tot aan de y splitsing, hoe ver? gewoon de hele dag. Langs een snelstromende rivier die dan smal is en dan weer rustig kabbelt breed uit door een bos waar de bvomen met hun voeten in het water staan. Watervallen enkele wel 200 mtr breed. Geweldig maar echt fantastisch is de blauwe kleur van het kraakheldere water. Kijk zelf maar op de fotoos.

Tegen 5 uur nog even met de bus de andere tak naar boven.in een busje wat voor een vaste groep is.Nel mag voorin zitten.Einde bij 'Long lake', ze vliegen de bus uit en op de foto ongeacht de achtergrond. Nel moet er mee op, krijgt een sjaal om en kakafonie van lachen en giebelen.Nel met Lien Ho, dan Zhi met Ho, Li wil ook weer met Nel. Zhong twijffelt maar Piu haalt haar over en zo gaat dat zeker10 min en nog weer de hele klub met Nel steeds in het midden.. Mr Hue maakt fotoos en video. Ik heb van ons Nel nog nooit zoveel gefotografeert. Vlak voor het sluitende poort uit, geweldige dag, keimeug maar voldaan, een ervaring rijker met het chines toerisme want we hebben nog geen 10 andere gezien

dwars door de steppen naar Jiuazhaigou

We hebben wat hoofdpijn, Nel slaapt slecht, last ademhaling bij het trappen lopen. We dachten dat we gedaald waren maarwaren ipv 2800op 3800mtr rond te banjeren. Geen wonder.

Over een 2 baanse weg met strakke asfalt dwars door de Nat Graslanden, de eindeloze steppe met overal zwarte en witte stippen, de yaks en de schapen. Alsof we weer in Mongolie zijn. Alleen geen gers maar vierkante meestal blauwe tenten maar ook huisjes, met palen of leem omheind. De chauf rijdt nooit harder dan 100, ook al is er geen verkeer. Niemand rijdt harder maar goed ook overal steekt het vee zomaar over of staat op de weg. De vlakte gaat over in langzaam dalende weg tussen de hellingen door, de bebouwing is veel netter, vaak flats in aanbouw of nieuw. Vlak voor een stad maakt de chauf een gebaar van salueren en Nel moet achterin zitten. Passeren een roadblock. Even verderop stoppen en Nel weer voorin maar meteen houdt hij haar tegen. Komt een politieauto aan. Die rijdt door en Nel gaat weer voorin genieten van het chinese leven en landschap. Overal zie je mensen in groepen aan of op de weg werken. Met pikhouweel, schop of bezem. Langzaam maar wel met veel volk. Ik denk dat hier een loader duurder is dan de arbeider en zo heeft wel iedereen brood op de plank, sorry rijst in het bakkie.

Al enkele km'slang rijen hotels voor Jiuzhaigoe (gortju ik word zo beroerd van die namen typen). Komen allenmaal voor het Nat park met het blauwe water. Wat een contrasten: totvanmiddag weinig toerisme en koud, nu uren later het barst ervan en smoorheet, 31 gr. Nog steeds zijn we de enigste of hooguit een stukk of 8 westerlingen. Alles draait om de chinese tourist. Wij zijn nu de allogtoon (weet dat dit fout is want we zijnnhet ook niet). Gezellig en vriendelijk guesthouse met een pleintje tussen de chinese bevolking, het dagelijkse leven. vol verrassingen. Bewegen ons tussen de lokale, geen moment van angst want ze zijn supervriendelijk. Wel wordt je aangestaard maar ook vaak roepen ze hello en lachen.

De weg van 1000 yaks en Langmusi

Als ik vraag Pleun wat ben jij, zegt ze 'een vette aai' oftewel vetaoi (smeerpoets). Nou dat is heet hier wat een klerezooi, midden op de hoofdweg nou meer hoofdpad de putdeksel eraf, diep gat. Kruising is omgeploegd vol gaten en bulten. Langmusi is toch top

Gistermorgen vertrokken, we rijden door de graslanden, het hoogland wat een sensatie voor ons is dit nog mooier als de Icefield park highway. Besneeuwde bergen, valleien, graslanden overal yaks en schapen. Her en der een huisje met yakstront op hopen voor in de kachel, af en toe een tent, grote witte vierkanten, modern maar ook hele kleine pubtentjes en daar leven ze. Grote marmotten schieten weg. Herders op hun paartjes door het veld. Hele mooie blauwe hemel maakt alles nog intenser. Alleen ook deze is ooit aangelegd en daar blijft het bij, gaten,slingert van links naar rechts en dan nog flinke klappen. Laatste stuk is een 2baans autoweg.

Langmusi

Lange straat met einde een y splitsing gister de linkerweg/pad genomen. Langs een klooster. Rechts is er ook een die hebben we vandaag bekeken. Nee we zijn er niet in geweest maar er langs gelopen, Genoeg monnikendiensten gezien. Volgen de pad langs de kloostermuur met de gebedsmolen, steken een wei over en komen bij een grot. We hebben niets gepland laten komen wat er komt nou dat komt. In de grot waar je diep bukkend in moet zitten monniken te bidden en te zingen, kippevel. Een beek loopt er langs en die volgen we een stukje. Kinderen in monnikenpij wenken me, ze zitten hoog in een grot. De steile helling met een aan elkaar geknoopte tibetaanse zijde sjaals, ze wenken me en ik naar boven, heftig merk nu de hoogte, hartje klopt snel. Wil, ik doe hoogtestage dus maak je borst maar nat, fiets je helemaal klem. Wandelen terug, weer langs de gebedsmolens, een groep tibetaanse vrouwen komt ons tegemoet, zingend, gaan aan de kant staan en met natte ogen laten we ze voorbijtrekken.

Vandaag de rechterkant, langs het klooster met de gouden koepels, duidelijk een meer welvarende orde. Volgen een pad naar boven dwars door de weilanden mat daarachter de bergen. Ze lijken heuvels maar het zijn toch 3500-4000 ders. Halen een vrouw in, ook zij komt van beneden, draagt de hele tijd een kind van een jaar of 3 mee op de rug. Einde pad beneden in de vallei is haar dorpje, een nederzetting van stenen huisjes. Keren om en slaan een pad in, door het veld komen we bij 2 palen, die markeren de begraafplaats oftewel de sky burial. Hier worden de overledene neer gelegd en na een ceremonie, ja zoek dit maar eens op, zeer bijzonder, luguber als je het leest maar nu voor ons heel aangrijpend. zeker omdat dit ook weer de tibetaanse cultuur is. Verder de middag wat gewandeld, de omgeving, de rust, de zon gewoon het hier zijn en bijkomen van alle indrukken, best heftig. Kap er mee, Nel heeft haar thermoskan leeg.

klein tibet, wauw

wat een totaal anderre wereld maar zeer fascinerend. De vriendelijke tibetaanse bevolking maar ook de chinezen, verschillen zijn heel duidelijk alleen al door de kleding van de tibetanen, heel kleurrijk met veel omslagen. En heel veel monddoeken niet voor de chemische troep maar voor de koude en het stof.

Tijd voor koffie, Nomads restaurant, is te lezen dus engelse kaart. Nou als je de trap oploopt nondeknetter sinds de bouw is er niet meer gedweilt, dikke dissum( vuil) op de treden, de muren afgebloddert, etage hoger is de trap ooit bekleed maar doorgaan want we kennen dit. Het restaurant is een plaatje, kleurrijk en doeken plafond. En schoon. In de hoek aan de theee zien we onder ons de pelgrims langs de gebedsmolens lopen, de monniken naar de pagodes of de stadf, marktlui stallen hun waren uit, hele rijen 2ehands schoenen.Rechts voor ons het kloostercomplex. Wat een terras toch en als je hier thee bestelt krijg je een glas met struikgewas erin, zie je in NL ook steeds meer zegt nel, en een grote thermoskan zeker 2 liter en je schenkt gewoon bij is de kan leeg gewoon een nieuwe maar dan heb je onderhand wel slappe sloerie. Lopen 's middags de de Kora buitenom, helling op en dan zit al gauw op 3100-3200 mtr en harde koude wind. Een groep komt ons tegen, hebben doos vol vierkante papiertjes bij, die ze uitstrooien. Net of het gesneeuwd heeft op de hellingen Nel krijgt ook een paar pakjes en doet vrolijk mee alllen zij prevelt niet veel. Indrukwekkend bijna niet meer naar voren te halen omdat het volgende alweer op je pad komt.

Lopen 's-avonds nog even door de straat, zien we bij een chiq hotel overal dozen staan. Wijs, de man wijst op zijn horloge en schrijft in het zand21:00u vuurwerk. Nou nou wat een spektakel, we staan er vlak boven op want moeilijk doen ze hier niet en dan begint het. Een half uur konstant door, bij onshet slotstuk van zoiets is hier de hele tijd. We hebben prachtig weer warm maar met de hoogtekilte dus lopen bijna steeds met de fleece en 's-avonds wordt het koud, de gebreide broek aan. Al vroeg wordt op de deur geklopt onze chauf met een kwak gebaren en woorden, snap er de ballen van en zeker niet als ik in mijn pyama sta en mijn sokken aan. We gaan vertrekken naar Langmusi

fascinerend tibetaanse volk

Eigelijk moet je een dichter zijn om dit onder woorden te brengen.Intense beleving. De Tibetaanse cultuur in deomgeving van het Labrang klooster.

Gister hier aangekomen na een lange reis, vliegtuig en auto. Helaas regen zodat het zicht beperkt was. De bergen en heuvels met terrasakkers, industrie,torenflats en vervallen grauwen huisjes. Goede auto's, paard en kar maar vooral de driewielers met hun tuk tuk geluid.Brede wegen, recht toe, slingerend vol gaten maar meestal strakke asfalt. langzaam stijgend naar 3000 mtr in Xiahe. In een deel bij de Labrang klooster wonen veel tibetanen tussen de Hang chinezen. Het is wel wennen, niet smerig maar niet onderhouden, wordt geveegd maar het is toch vies. Ooit gebouwd nooit meer iets aangedaan, oei schilt heel veel verven. Is het een zooitje of zijn wij zo pietluttig want hier leven ze ook. Vanmorgen om 08:00u bij het inmense klooster waar de pelgrims aan hun rondgang, de kora, zijn begonnen. Draaiend aan de gebedsmolens lopen ze de hele route, de omtrek van 3 km om het klooster. Heel indrukwekkend hoe ze dit beleven en ondergaan. Niet over nadenken, oordelen nee beleven en ondergaan, gaat rust van uit. Zien ook de pelgrims het ritueel van staan, neerknielen, liggen en weer staan, paar passen en weer opnieuw, zo enkele malen tot mischien wel helemaal rond. Ook die wat kremmig zijn ( plat voor stroeve botten en spieren) Het heet meen ik pesjonkelen. Gaan de kloostermuren binnen, grote gebouwen met daarbinne grote boudhabeelden en monniken die hun mantra' s zingen. Heel mystiek in het schaarse licht en de lucht van de yakboter. De vele monniken, de lemen huisjes, de stoepa's (vrij vertaald grote kapellen), Monniken jong en oud in hun geaden en vaak met mobieltje aan het oor. Om 11:30 komen talrijke monniken bij een groot gebouw, er wordt op schelphoorns geblazen, klaar voor een dienst waar we niet bij mogen. en terecht.

s-Middags ook de Kora gelopen, de 3 km langs de 1174 gebedsmolens (vlgs Lony planet0, een van onze mooiste wandeling, De draaiende molens, de veelzijdige kledij, tibetaans. heel traditioneel. Maar zeker de eenvoud en rust die er van af straalt. Staan vaak even stil en laten de mensen voorbij trekken. Als we rond zijn gaan we op een terasje zitten, npo ja een van de vele winkeltjes vol chines tekst en ervoor4 stoeltjes en een tafeltje. Kinderen om ons heen, en voor ons allerlei types die marktspullen kopen, zoals lange rijen 2 hands schoenen. Een kindje, rond 1 jaar, wordt naar binnen gedragen want buggies kennen ze niet. en andere kinderen passen op. Hij krijgt te eten en hoe, net als een kanariejong. Pa kauwt het vlees en voert het jong uit de krop. Ga straks thuis ook mooi doen met onze Sjors( nee anne marie nie tegensputteren ik pas op toch)

Vandaag was het warm met een bergkilte en nu ik dit zit te typpen is heet best fris half open hal, ze, kouw voeten. De tibetanen hebben niet voor niets zo'n rode wangen. Je moet er wel iets mee hebben anders hierniet zo maar naar toe gaan want dan ben je steeds aan het stressen over al die dingen die anders zijn als thuis.

ps de fotoos komen nog ( heb er wel een kuub of 4 van ),kan ze er nu niet opzetten ( internet hotel) Wel gaaf ze komen regelmatig over mijn schouder meeblieken, voor hun is dit nu ' chinees'